Kardeş ilişkileri, çocuk gelişimi için çok önemlidir çünkü çocuklar diğer aile üyelerinden çok, kardeşleriyle vakit geçirirler. Kardeş ilişkisindeki kalitenin yüksekliği; sıcaklık, yakınlık ve problem çözme ile nitelendirilirken bu ilişkideki çatışma, ayrışma ve düşmanlık düzeyinin düşük olması çocuklukta ve ergenlikle daha iyi bir psikolojik halin belirleyicisi olmaktadır. Dahası kardeşler çocukları ebeveynlerin arasındaki çatışmanın yarattığı riskten koruma, destek ve arkadaşlık sağlayarak uzaklaştırabilmektedir. Davies ve arkadaşlarının (2019) 236 ergen çocuk ve ebeveynleriyle yaptığı 3 yıl süren araştırmanın sonucunda görülmüştür ki güçlü bir kardeş ilişkisine sahip olmak, ergenlerin, ebeveynler arasındaki çatışmaya maruz kaldıktan sonra, yaşadıkları güvensizlik hissine karşı savunmasızlığı etkisiz hale getirebilir veya dengeleyebilir. Özellikle kardeşler hem ebeveyn figürü hem de akran olarak hareket etme kapasiteleri nedeniyle eşsizdir. Örneğin kardeşlerin spor ve hobi gibi ortak aktivitelere katılım göstermesi ebeveynler arası çatışmanın tehlikesine karşı koruyucu yastık görevini görebilmektedir. Sonuç olarak, ebeveynler arası yaşanan çatışmadan doğan ve ergenlikteki psikolojiyi de kötü yönde etkileyen duygusal güvensizlik hissi zayıf veya ortalama kardeşlik ilişkisi olan çocuklarda daha çok görülmüştür. Kardeşlik ilişkisi ve bağı yüksek olan kardeşlerde ise koruyucu ve destek olma özelliklerinden dolayı ergenlik döneminde duygusal güvenlik hissi daha çok görülmüştür.
Davies, P.T., Parry, L.Q., Bascoe, S.M., Martin, M.J. and Cummings, E.M. (2019), Children’s Vulnerability to Interparental Conflict: The Protective Role of Sibling Relationship Quality. Child Dev, 90: 2118-2134.
doi:10.1111/cdev.13078
Çeviren: Melisa Varol